MEDYCYNA NATURALNA - FORUM...........................Rodzaju 1:29 Potem rzekł Bóg: Oto daję wam wszelką roślinę wydającą nasienie na całej ziemi i wszelkie drzewa, których owoc ma w sobie nasienie: niech będzie dla was pokarmem!

Zibi

Administrator

Dołączył: 2018-05-04

Liczba postów: 1,233

WIERZBA

Wierzba

https://www.youtube.com/watch?v=ZXHCq0fMHck

Zibi

Administrator

Dołączył: 2018-05-04

Liczba postów: 1,233

Odp: WIERZBA

Ze względu na skład i właściwości preparaty z kory wierzby nazywane są roślinną aspiryną. Stosowanie wywarów i odwarów z kory wierzby polecane jest w schorzeniach reumatycznych, w gorączce, grypie, przy przeziębieniu, w bólach stawów i mięśni, bólach głowy (także migrenowych), w nieżytach jelit i stanach zapalnych przewodu pokarmowego.
Zastosowanie wierzby

Preparaty produkowane z kory wierzby to alternatywa dla osób, które są uczulone na chemicznie produkowany kwas acetylosalicylowy. Dotyczy to osób w podeszłym wieku, dzieci i młodzieży, rekonwalescentów, cierpiących na napady astmy oskrzelowej, a także kobiet w zaawansowanej ciąży.

Nie stwierdzono działań niepożądanych u osób stosujących preparaty z kory wierzby, dzięki czemu mogą być stosowane przez chorych na wrzody żołądka i dwunastnicy, ponieważ nie podrażniają żołądka. Przeciwwskazania do stosowania kory wierzby dotyczą jedynie osób uczulonych na salicylany i osób chorych na astmę.

Jak przygotować odwar z kory wierzby? Wystarczy łyżkę suszonej kory wierzbowej zalać szklanką wody i gotować przez około pięć minut. Po kwadransie przecedzić. Pić 2-3 razy dziennie w przypadku przeziębień, bólów kostnych, problemów ze strony przewodu pokarmowego. W przypadku nadmiernej potliwości nóg można stosować odwar do kąpieli. Kora wierzby z dodatkiem malin czy owocem róży jest smaczniejsza i wzbogacona witaminą C.

https://zdrowie.gazeta.pl/Zdrowie/7,101 … wanie.html

Zibi

Administrator

Dołączył: 2018-05-04

Liczba postów: 1,233

Odp: WIERZBA

Kora wierzby: działanie

Przeciwzapalne, przeciwgorączkowe, przeciwreumatyczne, uszczelniające naczynia krwionośne, przeciwzakrzepowe, antyseptyczne i ściągające.

Wskazania do stosowania kory wierzby

Przeziębienie, grypa, reumatoidalne zapalenie stawów, choroba zwyrodnieniowa stawów, migrena, nerwobóle, nadmierna potliwość, nieżyt błon śluzowych przewodu pokarmowego, niezbyt nasilone biegunki. Warto pamiętać o tym, że, w porównaniu z zawartością kwasu acetylosalicylowego w jednej tabletce aspiryny, dawka salicylanów znajdująca się w odwarach z kory wierzby jest niewielka. Aktywność biologiczna tych związków jest jednak wciąż duża.

Obecne w surowcu garbniki oraz glikozydy flamonowe wspomagają aktywność leczniczą zespołu salicyn. Garbniki zwiększają działanie przeciwzapalne i przeciwdrobnoustrojowe oraz wykazują właściwości ściągające. Glikozydy flawonowe działają łagodnie moczopędnie. Napary z kory wierzby nie mają działań niepożądanych, stąd nie podrażniają żołądka i mogą być przyjmowane przez chorych na wrzody żołądka i dwunastnicy, którzy nie mogą przyjmować kwasu acetylosalicylowego.

https://www.swiat-zdrowia.pl/artykuly/kora-wierzby

Zibi

Administrator

Dołączył: 2018-05-04

Liczba postów: 1,233

Odp: WIERZBA

Wierzba – Salix w praktycznej fitoterapii

Wierzba – Salix. W ziołolecznictwie stosuje się różne gatunki wierzby. Oficjalnie surowiec pozyskiwany jest z wierzby białej Salix alba L. lub wierzby purpurowej Salix purpura L., z rodziny Salicaceae. Surowcem jest kora – Salicis Cortex, rzadziej gałązki lub same liście – Turiones et Folium Salicis. Osobiście polecam młode gałązki wierzby wraz z młodymi liśćmi, bowiem te są najbardziej zasobne w składniki czynne. Gałązki wierzby trzeba zbierać (odcinając sekatorem) od maja do lipca, po czym suszyć w temperaturze nie wyższej niż 50 stopni C. Ze świeżego zmielonego surowca można sporządzić intrakt na gorąco, zalewając 1 część zmielonych pędów wierzby lub topoli 3 częściami gorącego alkoholu 30-40%, wytrawiać 14 dni, przefiltrować. Taki intrakt zażywać 2-3 razy dziennie po 5-10 ml lub 1 raz dziennie po 15 ml. W gorączce i kaszlu 4 razy dziennie po 5 ml w 100 ml herbaty malinowej lub lipowej z miodem. Napar z kwiatów wierzby (bazie, obojętnie z jakiego gatunku Salix) zawierają olejek eteryczny, fitosterole, fenolokwasy, cukry proste, śluzy, flawonoidy i glikozydy salicylowe. Działają napotnie, przeciwgorączkowo, wykrztuśnie, przeciwkaszlowo i przeciwzapalnie, łagodnie uspokajająco. Napar można sporządzać ze świeżych lub suchych kwiatów wierzby, biorąc 1 łyżkę surowca na 1 szklankę wrzątku (może być mleko z miodem). Herbatkę z bazi można podawać dzieciom, a nawet niemowlętom (1 łyżka herbatki 3 razy dziennie) przy przeziębieniu, gorączce i grypie. Korzystne jest łączenie wierzby (kora, pędy, bazie) z lipą, wiązówką, pączkami sosny, owocem maliny, tymiankiem, hyzopem i cząbrem.

Kora wierzby zawiera od 1 do 7% glikozydu fenolowego – salicyny, ponadto glikozy fragilinę, salikortynę, tremulacynę i populinę. Istotnymi składnikami czynnymi są również flawonoidy (kwercetyna, luteolina, eriodykcjol, naryngenina), kwas salicylowy, kwas ferulowy, p-kumarowy, kawowy i garbniki (8-20%). Gałązki z liśćmi wg moich analiz zawierają ok. 6-9% związków salicylowych.

Związki salicylowe i flawonoidy działają przeciwzapalnie, przeciwbólowo, przeciwwysiekowo, napotnie, przeciwgorączkowo i przez to przeciwreumatycznie i przeciwartretycznie. Łagodzą objawy przeziębiania i grypy. Poprawiają krążenie krwi, zwiększają diurezę, przyspieszają wydalanie toksycznych i zbędnych metabolitów (w tym kwasu moczowego). Przyśpieszają ustępowanie obrzęków. Składniki kory wzmagają również wydzielanie żółci, przez co również przyczyniają się do wspomożenia procesów detoksykacji. Korzystnie działają przy stanach zapalnych przydatków u kobiet.

W handlu znajdują się nowoczesne preparaty zawierające wyciąg z kory wierzby, niekiedy standaryzowany na zawartość salicyny. W tradycyjnym ziołolecznictwie i dawnej medycynie stosowano wodne i alkoholowo-wodne wyciągi z kory wierzby. Sproszkowana kora działa mało efektywnie, ponieważ jest słabo ekstrahowana w przewodzie pokarmowym. Najwartościowsze są ekstrakty płynne, gęste, suche oraz odwar z kory wierzby. Jest to środek bezpieczny w stosowaniu. Odwar 5% można przyjmować 4-6 razy dziennie w dawce 100 ml bez ryzyka przedawkowania.

Podobne właściwości posiada kora i pączki topoli czarnej Populus nigra L., topoli balsamicznej – Populus balsamifera L., topoli białej Populus alba L. i topoli osiki – Populus tremula L. Z kory (Cortex Populi) należy przygotować 5% odwar, natomiast z pączków (Gemma Populi) 5% napar. Sporządzone przetwory zaleca się przyjmować doustnie często, ale w małych dawkach (50-100 ml 4-6 razy dziennie).

Związki salicylowe (monotropitozyd – ksylozyloglukozyd salicylanu metylu = primwerozyd salicylanu metylu = gaulteryna – gaulterin, spireina – ksylozyloglukozyd aldehydu salicylowego, salicyna – glikozyd saligeniny, czyli alkoholu salicylowego) zawarte są również w wiązówce bulwkowej Filipendula hexapetala Gilib. (Filipendula vulgaris Moench) oraz wiązówce błotnej Filipendula ulmaria (L.) Maxim., z rodziny Rosaceae. Wiązówka bogata jest w flawonoidy (do 6% w kwiatach, do 3% w zielu), głównie hiperozyd, spireozyd, rutozyd, ponadto garbniki (10-20%), kwasy fenolowe i salicylany. Wyciągi wodne i wodno-alkoholowe (intrakt, napar) zwiększają wydalanie kwasu moczowego z organizmu, działając przeciwartretycznie. Wzmagając wydzielanie moczu i potu wspomagają procesy odtruwania organizmu i powstrzymują rozwój obrzęków. Ponadto działają żółciotwórczo i żółciopędnie, przyczyniając się również do wydalania wielu ksenobiotyków (substancji chemicznych obcych dla organizmu) z kałem, potem i moczem. Z wiązówek (kwiaty, kwitnące ziele) przygotowuje się napar 5% i zażywa kilka razy dziennie po 100 ml.

Temperatura wodnych wyciągów z roślinnych surowców salicylowych podczas przyjmowania doustnego powinna wynosić minimum 50oC. Składniki czynne są wówczas szybciej absorbowane z jelit do krwi i efekt działania leku jest również mocniejszy.

Podam jeszcze opis właściwości leczniczych wierzby wg dra Czarnowskiego, który dobrze odzwierciedla zastosowanie lecznicze wierzby w dawnej medycynie, z początku XX wieku: „Użytek z kory odważonej lub sproszkowanej wewnętrznie przeciw krztuścowi, śluzowato ropnym katarom, zimnicy, zaflegmieniom żołądka i kiszek, ostremu lub przewłocznemu (przewlekłemu, przyp.) gośćcowi, zaburzeniom w trawieniu skutkiem nadmiernej pracy, krwawej biegunce, zołzom, gruczołom, obrzękowi śledziony; zewnętrznie do krzepiących kąpieli, okładów, wody do ust i płukania gardła, a również do mycia głowy od łupieżu. – Proszek kory szczególnie z wierzby kruchej, jest też środkiem tamującym krew; używa go się m.in. przeciwko pluciu krwi”.

Salicyna naturalna, w przeciwieństwie do syntetycznych salicylanów, nie drażni błony śluzowej żołądka i dwunastnicy.

Wierzba krucha – Salix fragilis L. jest popolita w Polsce, podobnie jak wierzba biała – Salix alba L., wierzba iwa Salix cuprea L., wierzba szara – Salix cinerea L., wierzba uszata – Salix aurita L. czy wierzba wiciowa – Salix viminalis L. Wszystkie zawierają glikozydy fenolowe (salicyna, salikortyna, triandryna, wiminalina, salirepozyd, salicynereina, piceina, fragilina, tremuloidyna, populina).

https://rozanski.li/438/wierzba-salix-w … toterapii/

Zibi

Administrator

Dołączył: 2018-05-04

Liczba postów: 1,233

Odp: WIERZBA

https://www.youtube.com/watch?v=uQp0IHAbV0k