MEDYCYNA NATURALNA - FORUM...........................Rodzaju 1:29 Potem rzekł Bóg: Oto daję wam wszelką roślinę wydającą nasienie na całej ziemi i wszelkie drzewa, których owoc ma w sobie nasienie: niech będzie dla was pokarmem!

Nie jesteś zalogowany na forum.

Ogłoszenie

Witam serdecznie wszystkich gości.

#1 2018-05-07 07:55:46

Zibi
Administrator
Dołączył: 2018-05-04
Liczba postów: 1,232
Windows 7Firefox 59.0

PODAGRYCZNIK

Podagrycznik pospolity (Aegopodium podagraria L.) – gatunek rośliny należący do rodziny selerowatych. Występuje w Europie i zachodniej Azji, na obszarach o klimacie oceanicznym. W Polsce jest rośliną bardzo pospolitą.

Roślina jadalna
Z młodych liści można na wiosnę sporządzać sałatkę o aromatycznym, gorzkim smaku, ale zawierającą cenne witaminy. Przyrządza się podobnie, jak szpinak. Można również siekać, wrzucać do zupy i robić barszcz, a z rozwiniętych dorodnych roślin najlepiej do wykorzystania nadaje się ogonek liściowy.

Roślina lecznicza
Dawniej leczono zielem podagrę i pamiątką tego jest zwyczajowa nazwa rodzajowa.
Surowiec: ziele i korzeń zawierające m.in.: białka, tłuszcze, prowitaminę A, witaminę C.
Działanie i zastosowanie: Roślina posiada działanie słabe uspokajające, moczopędne, przeciwzapalne. Herbata z suszonych liści podagrycznika (1 łyżeczka na 1 szklankę wrzątku, parzyć pod przykryciem przez 15 minut, przecedzić i w razie potrzeby pić 3-4 razy dziennie po 2/3 szklanki) to lek zalecany w kuracji podagry, żylaków odbytu, stanów zapalnych nerek i pęcherza, pomocniczo w kamicy nerkowej oraz na poprawę przemiany materii. Świeże liście przykładane na rany powodują szybsze ich gojenie się. Sokiem wyciśniętym z nich można nacierać miejsca ukąszeń przez owady.
Roślina paszowa
Pasza z tej rośliny jest nieszkodliwa dla zwierząt, jednak mało pożywna i wodnista. Bydło zjada ją niechętnie.

https://pl.wikipedia.org/wiki/Podagrycznik_pospolity

Offline

#2 2018-05-07 07:56:06

Zibi
Administrator
Dołączył: 2018-05-04
Liczba postów: 1,232
Windows 7Firefox 59.0

Odp: PODAGRYCZNIK

Diabelska Stopa - Podagrycznik

https://www.youtube.com/watch?v=6btBfzpVzVg

Offline

#3 2018-05-07 07:57:04

Zibi
Administrator
Dołączył: 2018-05-04
Liczba postów: 1,232
Windows 7Firefox 59.0

Odp: PODAGRYCZNIK

Stosowałem tę roślinę (w stanie surowym) na dnę moczanową. Działa. Jadłem go z chlebem..

Można jeść bezpośrednio młode, rozwijające się listki. Niezłe w smaku..

Offline

#4 2019-06-30 12:46:41

Zibi
Administrator
Dołączył: 2018-05-04
Liczba postów: 1,232
WindowsFirefox 67.0

Odp: PODAGRYCZNIK

UDOKUMENTOWANE DZIAŁANIE BIOLOGICZNE
Właściwości przeciwzapalne
Dotychczas przeprowadzone badania dowodzą, że poliacetyleny obecne w podagryczniku mają właściwości przeciwzapalne. W teście in vitro udowodniono, że falkarindiol działa trzydziestokrotnie silniej hamująco na COX-1 (cyklooksygenaza 1) niż indometacyna, syntetyczny lek stosowany jako środek przeciwzapalny i przeciwreumatyczny (wartości IC50 odpowiednio 0,3 μM i 9 μM) (21). Właściwości przeciwzapalne oraz przeciwagregacyjne wiążą się z hamowaniem przez falkarindiol i falkarinol enzymów kaskady kwasu arachidonowego, m.in. lipooksygenazy (LOX), 15-hydroksy dehydrogenazy prostaglandyn (15-PGDH) oraz wspomnianej COX-1, co uzasadnia stosowanie podagrycznika pospolitego w chorobie reumatycznej i stanach zapalnych stawów, w których działanie hamujące kaskadę kwasu arachidonowego jest jednym z możliwych punktów uchwytu terapii (19).
W podagryczniku pospolitym udokumentowano obecność niewielkich ilości apteryny oraz angelicyny, należących do angularnych furanokumaryn. Nie mają one jednak istotnego wpływu na działanie przeciwzapalne tego surowca, ponieważ w przeprowadzonym doświadczeniu in vitro, polegającym na badaniu inhibicji COX-1 i LOX-5 stwierdzono, że oba związki w małym stopniu hamują aktywność tych enzymów, co wyklucza ich zastosowanie jako substancji przeciwzapalnych/przeciwreumatycznych (24).
Potencjalne działanie przeciwnowotworowe
Cytotoksyczność falkarinolu może znaleźć zastosowanie w profilaktyce nowotworów lub tworzeniu nowych leków przeciwnowotworowych, będących pochodnymi tego związku. Falkarinol działa cytotoksycznie w stosunku do wielu linii nowotworów, jednak najsilniej wobec gruczolakoraka przewodu pokarmowego (MK-1). Mniej bioaktywny falkarindiol także wykazuje działanie cytotoksyczne. Przypuszcza się, że mechanizm działania związany jest z hamowaniem cyklu progresji nowotworu na różnych jego etapach. Falkarinol łatwo wchłania się z przewodu pokarmowego. Podawany w soku marchwiowym w stężeniu 13,3 mg/l (w ilości 300, 600 i 900 ml), po 2 godzinach osiągał w osoczu stężenie od 0,004 do 0,01 μM. W badaniach in vitro wykazano, że takie stężenie jest wystarczające, aby zahamować proliferację komórek nowotworowych, natomiast efekt toksyczny falkarinolu pojawia się dopiero przy stężeniach kilkakrotnie wyższych: powyżej 4 μM. Przypuszcza się, że falkarindiol działa podobnie, choć znacznie słabiej (19).
Właściwości przeciwdrobnoustrojowe
Interakcje z biocząsteczkami umożliwiają również wykorzystanie falkarinolu i falkarindiolu jako związków przeciwdrobnoustrojowych, m.in. przeciwko bakteriom i mykoplazmom. Należy wspomnieć, że oba poliacetyleny, podane w nietoksycznych dla człowieka zakresach stężeń, hamują rozwój drobnoustrojów patogennych dla człowieka, m.in. szczepów Candida albicans, Escherichia coli, Pseudomonas aeruginosa, Staphylococcus aureus, Bacillus subtilis, Mycobacterium tuberculosis oraz opornych na izoniazyd szczepów Mycobacterium avium (34).
Również wyciągi etanolowe, octanowe i wodne z ziela podagrycznika hamują wzrost S. aureus, B. subtilis, a także Bacillus mycoides, Enterobacter cloacae, Klebsiella pneumoniae i Pseudomonas fluorescens. Najsilniej działały wyciągi etanolowe (wartości MIC w granicach 1,25-5,0 mg/ml), słabiej – octanowe (MIC ≥15 mg/ml) i wodne (MIC >20 mg/ml). Stwierdzono synergizm działania wyciągów etanolowych i streptomycyny oraz chloramfenikolu (wartość indeksu FIC odpowiednio 0,31-1,031 i 0,28-1,031) (32).
Angelicyna, obecna w podagryczniku pospolitym, hamuje wzrost patogennych dla człowieka grzybów z rodzaju Aspergillus i Candida oraz gatunku Cryptococcus neoformans (24).
Poliacetyleny pełnią rolę roślinnych fitoaleksyn, które bronią roślinę przed drobnoustrojami. Dowiedziono, że stężenie 20-200 μg/ml falkarinolu hamuje kiełkowanie zarodków i zarodników grzybów (19).
Falkarindiol, powszechnie występujący w rodzinie Apiaceae (m.in. w marchwi i selerze), również pełni rolę naturalnego fungicydu – chroni rośliny przed atakiem grzybów. W stężeniu 20 μg/ml całkowicie hamuje wzrost grzybów Alternaria brassicicola i Septoria nodorum, natomiast falkarinol nie jest aktywny wobec tych drobnoustrojów, nawet w dawce 200 μg/ml (18).
Duško i wsp. (2006) badali aktywność wyciągów etanolowych, octanowych i wodnych z ziela Aegopodium podagraria wobec patogennych dla roślin szczepów bakterii Agrobacterium radiobacter pv tumefaciens, Erwinia carotowora, Pseudomonas fluorescens i Pseudomonas glycinnea. Wszystkie ekstrakty były aktywne wobec testowanych szczepów, jednak najsilniej działały wyciągi wodne (35).
Za powyższą aktywność mogą być odpowiedzialne kumaryny, których zwiększoną biosyntezę obserwuje się jako odpowiedź na urazy, zakażenia oraz na wysychanie. Związki te mogą hamować wzrost i kiełkowanie zarodników grzybów zakażających rośliny, działają również odstraszająco na owady. Furanokumaryny są znanym inhibitorem wzrostu korzeni, jak również opóźniają kiełkowanie nasion (24).
Działanie neurotoksyczne
Falkarinol, w odróżnieniu od falkarindiolu, wykazuje działanie neurotoksyczne (badania na myszach, LD50 = 100 mg/kg). Obserwowane objawy niepożądane są zbliżone do reakcji wywoływanej przez inne poliacetyleny: enantotoksynę i cykutotoksynę, silne trucizny obecne w szaleju jadowitym (Cicuta virosa L.). Jednak falkarinol jest toksyczny w większych dawkach i jak dotąd nawet w badaniach na ochotnikach nie odnotowano szkodliwych działań ubocznych (19).
Potencjalne właściwości alergizujące
Działanie biologiczne poliacetylenów może wynikać z ich charakteru hydrofobowego i zdolności do tworzenia niezwykle stabilnego karbokationu, dzięki czemu stają się one bardzo reaktywnymi cząsteczkami alkilującymi grupy aminowe oraz tiolowe, obecne w biocząsteczkach, w tym w białkach. Tworzenie kompleksów hapten-białko o właściwościach antygenowych może tłumaczyć zdolność poliacetylenów do wywoływania alergicznego wyprysku kontaktowego (ACD) i podrażnienia skóry, jak również właściwości przeciwzapalne i przeciwbakteryjne tych związków. Nie wszystkie poliacetyleny mają właściwości uczulające: falkarinol wywołuje reakcje alergiczne, natomiast falkarindiol i falkarinon prawdopodobnie nie powodują takich zmian. Należy jednak pamiętać, że zawartość poliacetylenów zarówno w warzywach z rodziny Apiaceae, jak i w samym podagryczniku pospolitym, jest na tyle mała, że bardzo rzadko są one przyczyną kontaktowych zapaleń skóry (19).
Fitotoksyczność angularnych furanokumaryn obecnych w podagryczniku jest zdecydowanie większa od właściwości toksycznych linearnych furanokumaryn, dlatego apteryny i angelicyny nie stosuje się w leczeniu łuszczycy (24).
Przeciwwskazania
Brak jest informacji o zagrożeniu dla zdrowia przy stosowaniu zwykle zalecanych dawek surowca (36).
PODSUMOWANIE
Podagrycznik pospolity jest rośliną, której potencjał leczniczy jest duży, ze względu na wspomniane działanie przeciwzapalne, przeciwdrobnoustrojowe oraz właściwości przeciwnowotworowe. Roślina ta z pewnością zasługuje na szersze zainteresowanie, tym bardziej, że podagrycznik pospolity, to niezwykle żywotna oraz łatwa w rozmnażaniu bylina, która może rosnąć praktycznie w każdych warunkach klimatycznych oraz środowiskowych. Duża rozpiętość pomiędzy dawką terapeutyczną i toksyczną głównego związku czynnego – falkarinolu, pozwala na stosowanie surowca bez ryzyka wystąpienia działań niepożądanych. Jednak stosowanie w medycynie konwencjonalnej tego surowca jest ograniczone – na polskim rynku dostępny jest suplement diety szwajcarskiej firmy Herbamedicus pod nazwą Arthrorevital Complex, zawierający glukozaminę, chondroitynę, żelatynę farmaceutyczną oraz wyciągi z 11 ziół, w tym z podagrycznika pospolitego. Preparat jest polecany w celu odnawiania chrząstki stawowej, pomocniczo w bólach i w stanach zapalnych stawów kolanowych, biodrowych, ramiennych oraz stawów dłoni i stóp.
Za:
http://www.czytelniamedyczna.pl/4277,po … ria-l.html

Offline

#5 2019-06-30 13:35:04

Zibi
Administrator
Dołączył: 2018-05-04
Liczba postów: 1,232
WindowsFirefox 67.0

Odp: PODAGRYCZNIK

Działanie

Zioło ma właściwości regenerujące. Odtruwa organizm, remineralizuje. Działa także moczopędne dzięki saponinom. Roślina zawiera olejki eteryczne, głównie limonen, o właściwościach bakteriobójczym i felandren, który działa grzybobójczo. Wspomaga proces odchudzania, działa tonizująco na przetłuszczającą się skórę. Najczęściej wykorzystuje się ziele, rzadziej korzeń.

Zastosowanie

Podagrycznik stosuje się w młodzieńczych chorobach skóry. Pomocniczo w chorobie gośćcowej, zaburzeniach jelitowych, połączonych z biegunką lub zatwardzeniem. Przydaje się również w schorzeniach nerek i pęcherza. Świeże liście rośliny można zmiażdżyć i okładać je miejscowo przy bólach reumatycznych, artretycznych oraz ukąszeniach przez owady. Młode pędy można wykorzystać do przyrządzania sałatek.

Dawkowanie

1 łyżkę suszonych liści zalać 1 szklanką wrzątku. Pić kilka razy dziennie w niewielkich porcjach.

Przeciwwskazania

Brak

http://franciszkanskieziola.pl/podagrycznik/

Offline

#6 2020-05-10 05:34:03

Zibi
Administrator
Dołączył: 2018-05-04
Liczba postów: 1,232
WindowsFirefox 76.0

Offline

#7 2021-04-01 18:17:49

Zibi
Administrator
Dołączył: 2018-05-04
Liczba postów: 1,232
WindowsChrome 89.0.4389.90

Odp: PODAGRYCZNIK

Skład chemiczny:

http://www.czytelniamedyczna.pl/4277,po … ria-l.html

W 100 g ziela podagrycznika występuje bowiem 16,6 mg żelaza, 1,99 mg miedzi, 2,13 mg manganu, 1,68 mg tytanu i 3,9 mg boru. Orav i wsp. (20) oznaczyli zawartość ośmiu składników mineralnych (K, Mg, Zn, Cu, Cr, Mn, Co i Pb) w liściach i łodygach podagrycznika pospolitego oraz w wyciągach wodnych i etanolowych, przygotowanych z tych surowców. Liście w porównaniu z łodygami, zawierały znacznie więcej poszczególnych pierwiastków, z wyjątkiem potasu, którego było dwukrotnie mniej niż w łodygach (odpowiednio 3,8 i 7,6 g/100 g surowca). Drugim, obok potasu, dominującym pierwiastkiem był magnez (w 100 g surowca znajdowało się 0,21-0,22 g tego pierwiastka), w dalszej kolejności – cynk (3,9 mg w liściach i 2,4 mg w łodygach), mangan (3,2 mg w liściach i 2,0 mg w łodygach) oraz miedź (0,37 mg – liście i 0,19 mg – łodygi).

Offline

Użytkowników czytających ten temat: 0, gości: 1
[Bot] claudebot

Stopka

Forum oparte na FluxBB

Darmowe Forum
ebiedronka - shadowblade - polskitruckgry - aspirerpg - edukacjanaturalnadziecka