MEDYCYNA NATURALNA - FORUM...........................Rodzaju 1:29 Potem rzekł Bóg: Oto daję wam wszelką roślinę wydającą nasienie na całej ziemi i wszelkie drzewa, których owoc ma w sobie nasienie: niech będzie dla was pokarmem!

Zibi

Administrator

Dołączył: 2018-05-04

Liczba postów: 1,233

STOKROTKA POSPOLITA ((Bellis perennis)

Stokrotka

https://www.youtube.com/watch?v=7Up036iJ-Ac

Zibi

Administrator

Dołączył: 2018-05-04

Liczba postów: 1,233

Odp: STOKROTKA POSPOLITA ((Bellis perennis)

Stokrotki wspierają pracę wątroby
W lecznictwie ludowym kwiaty stokrotki uważano za "czyszczące krew". I rzeczywiście – różnorodność zawartych w nich substancji sprawia, że napary z kwiatów usprawniają usuwanie z organizmu szkodliwych produktów przemiany materii i dzięki temu skutecznie poprawiają czynność wątroby. Napar pomaga też chronić stawy, bo oczyszcza krew m.in. z wyjątkowo szkodliwego dla nich kwasu moczowego.

Stokrotki zmniejszają problemy trawienne
Herbatka ze stokrotek to doskonały sposób na poprawienie trawienia. Ale nie tylko – silne właściwości przeciwzapalne i ściągające, które zawdzięcza zawartości flawonoidów, garbników i goryczy, czynią z takiej herbatki skuteczny środek w przypadku zapalenia jelit i biegunki.

Stokrotki wspomagają pracę nerek
Właściwości przeciwzapalne i lekko moczopędne kwiatów stokrotki są bardzo pomocne w leczeniu zaburzeń pracy nerek. Picie naparu zalecane jest również w stanach zapalnych układu moczowego, problemach z pęcherzem.

Stokrotki pomagają na kaszel i przeziębienie
Napar z kwiatów, dzięki wysokiej zawartości saponin, śluzów, garbników i flawonoidów, jest bardzo przydatny w leczeniu schorzeń górnych dróg oddechowych – działa wykrztuśnie, ściągająco i przeciwzapalnie. Ma też słabe właściwości przeciwgorączkowe. Picie naparu przynosi ulgę podczas przeziębienia, kaszlu, kataru i przyśpiesza powrót do zdrowia.

Więcej w linku:

https://www.poradnikzdrowie.pl/zdrowie/ … -dJVf.html

Zibi

Administrator

Dołączył: 2018-05-04

Liczba postów: 1,233

Odp: STOKROTKA POSPOLITA ((Bellis perennis)

Ze względu na to ostatnie działanie, stokrotka może być stosowana w schorzeniach skóry, takich jak trądzik, egzema, zapalenie skóry. Zewnętrznie odwary z kwiatostanów stosuje się w formie okładów na obrzęki, siniaki, otarcia naskórka oraz do irygacji w leczeniu upławów [Ożarowski 1989]. Stokrotka pospolita znalazła również zastosowanie w kosmetyce jako składnik maseczek i kremów o działaniu ściągającym, przeciwzapalnym i regenerującym [Anioł-Kwiatkowska 1992].

Skład chemiczny
Niepozorna roślinka kryje w sobie wiele związków czynnych, z różnych grup chemicznych. Badania nad jej składem chemicznym rozpoczęto pod koniec lat 80. ubiegłego wieku. Niemieccy naukowcy wyizolowali z korzeni i części nadziemnej szereg związków z grupy saponin triterpenowych. Nazwali je bellissaponinami (BS). Mają one charakter bidesmozydów, z łańcuchem tri- lub tetrasacharydowym w pozycji C-28 i resztą mono- lub disacharydową przy węglu 3. W części cukrowej zidentyfikowano D-glukozę, L-ramnozę, D-ksylozę, D-fukozę. Aglikonem jest kwas poligalowy (BS1, BS2, BS3), kwas asterogenowy (BS4) i bajobenina (BS5, BS6, BS7). Stwierdzono także pochodne hederageniny i kwasu oleanolowego oraz saponiny o charakterze glikozydoestrów z kwasem butenowym przy części cukrowej w pozycji C-28 [Voigt et al. 1986, Hiller et al. 1988, Schöpke et al. 1990, 1991, 1992, Schöpke, Hiller 1996]. Japońscy badacze wyizolowali z korzeni stokrotki sześć nowych związków, pochodnych kwasu poligalowego, acylowanych na części cukrowej przy C-28, nazwanych bellisozydy A-F [Li et al. 2005]. Metodą chromatografii gazowej (GC) zbadano skład olejku eterycznego z koszyczków i liści stokrotki. W obu surowcach dominował -mircen i octan geranylu. Zidentyfikowano także związki poliacetylenowe, ester metylowy kwasu diinowego, ester Lachnophyllum, ester Matricaria, kwas deka-4,6-diinowy, kwas Lachnophyllum [Avato et al. 1997]. Przy pomocy chromatografii gazowej zidentyfikowano i oznaczono zawartość kwasów fenolowych w kwiatostanach stokrotki. Stwierdzono obecność kwasu salicylowego, p-hydroksybenzoesowego, p-hydroksyfenylooctowego, wanilinowego, gentyzynowego, protokatechowego, syryngowego, p-kumarowego, ferulowego, kawowego i synapowego. W zespole dominował kwas kawowy [Grabias et al. 1995].

Związki flawonoidowe
Z wyciągu metanolowego, z koszyczków stokrotki, wyizolowano szereg związków flawonoidowych. Wśród aglikonów zidentyfikowano flawon apigeninę oraz flawonole kemferol i kwercetynę. Wśród glikozydów dominują pochodne apigeniny: 7-O -glukozyd, 7-O -glukuronid, 7-O -metyloglukuronid i 7-O -kawoiloglukozyd. Dla ostatniego z wymienionych związków po raz pierwszy ustalono pełną strukturę. Wyizolowano także 3-O -galaktozyd i 3-O -acetylogalaktozyd izoramnetyny oraz 3-O -glukozyd kemferolu [Gudej, Nazaruk 1997, 2001, Nazaruk, Gudej 2000]. Porównano także skład jakościowy zespołu flawonoidów w liściach i kwiatostanach stokrotki dziko rosnącej oraz w kwiatostanach jej odmian hodowlanych o różowych i czerwonych kwiatach języczkowatych. W przypadku koszyczków stwierdzono zbliżony skład, liście były jakościowo uboższe. W wymienionych surowcach oznaczono również zawartość związków flawonoidowych metodą kolorymetryczną, w przeliczeniu na apigeninę, oraz zawartość poszczególnych aglikonów po hydrolizie kwasowej metodą HPLC. Badania wykazały zbliżone zawartości flawonoidów w koszyczkach (ok. 1,3%) i znacznie niższą zawartość w liściach (ok. 0,6%). W kwiatostanach dominowały pochodne apigeniny, a w liściach pochodne kwercetyny.

Więcej w linku:
https://www.panacea.pl/articles.php?id=2204

Zibi

Administrator

Dołączył: 2018-05-04

Liczba postów: 1,233

Odp: STOKROTKA POSPOLITA ((Bellis perennis)

Stokrotka pospolita - Bellis perennis (Compositae).

Opis.

Bylina dorastająca do 20 cm wys.; listki w różyczce, łopatkowate, brzegiem ząbkowane (nie zawsze), nagie lub owłosione; kwiaty na długich szypułkach, języczkowe - białe, często czerwono nabiegłe, rurkowe - żółte. Kwitnie od kwietnia do października. Rośnie na łąkach, na polanach, przy drogach, na trawnikach, w sadach, w ogrodach. Stokrotki są często uprawiane w celach dekoracyjnych. Odmiany szlachetniejsze (pełne, czerwono plamiste) też są oczywiście lecznicze.

Surowiec.

Surowcem jest ziele lub sam kwiat (koszyczek) stokrotki - Herba vel Flos (Anthodium) Bellidis. Surowce należy wysuszyć w temp. do 40o C.

Fl. Bellidis - w sprzedaży w sklepach zielarskich.

Skład chemiczny.

Surowca zawierają olejek eteryczny, flawonoidy, saponiny, gorycz, garbniki, kwasy, sole, witaminy i inne substancje nie zbadane.

Działanie.

Stokrotka działa przede wszystkim moczopędnie, odtruwająco, zapobiega powstawaniu obrzęków i kamicy moczowej, reguluje przemianę materii, obniża ciśnienie krwi, reguluje wypróżnienia i cykl miesiączkowy.

Wskazania:

zaburzenia przemiany materii, choroby zakaźne, zatrucia, zaparcia, schorzenia skórne, kamica moczowa, stany zapalne układu moczowego, obrzęki, dna, reumatyzm, nieżyt żołądka i jelit, kaszel, nadciśnienie, skąpomocz, pękanie naczyń krwionośnych.

Napar: 2 łyżki kwiatów lub ziela zalać 1 szkl. wrzątku; parzyć pod przykryciem 20 minut; przecedzić. Pić 3-4 razy dz. po 150-200 ml; niemowlęta - 1-2 łyżeczki płynu 3-4 razy w ciągu doby; dzieci - 100 ml 3 razy dz.

http://www.rozanski.ch/fitoterapia3.htm