Nie jesteś zalogowany na forum.
Strony: 1
Roślina jadalna
Szczawik żółty jest w całości rośliną jadalną (łodygi w dolnej części bywają włókniste, najlepiej spożywać liście, kwiaty, owoce i łodygę z górnej części pędu[20]), jednak ze względu na zawartość kwasu szczawiowego należy spożywać go ostrożnie, w niewielkich ilościach. Spożyty w nadmiarze kwas szczawiowy blokuje wchłanianie wapnia prowadząc do zaburzeń stanu odżywienia[12]. W szczególności spożywania szczawiku unikać powinni cierpiący na reumatyzm, zapalenie stawów, dnę moczanową, kamicę nerkową lub zgagę[12]. Po obróbce cieplnej działanie szkodliwe rośliny jest mniejsze. Zalecana jest jako dodatek zaostrzający smak potraw, w tym sałatek (dodanie kwiatów służy także do ich ozdoby)[12]. Zaleca się pozyskanie roślin do spożycia tuż przed podaniem, ponieważ szybko więdną i po ścięciu lub zerwaniu skulają liście i kwiaty. W razie potrzeby przechowywać roślinę można w szczelnej, wilgotnej torbie w lodówce[20]. Indianie Kiowa żuli liście szczawika żółtego w celu stłumienia pragnienia[12][21].
Inne zastosowania
Szczawik żółty bywa też wykorzystywany jako roślina lecznicza[8] i w takim celu wykorzystywany był przez Indian Ameryki Północnej[21]. Przypisywane jest mu działanie ściągające, przeciwgorączkowe i oczyszczające krew. Sok z liści stosowany był na skaleczenia i ukąszenia owadów. Roślina wykorzystywana była jako magiczna, stosowana przeciw złym duchom[22]. Bywa czasem też wysiewana jako ozdobna[8].
W wyniku gotowania całej rośliny uzyskuje się barwnik żółty (taki wytwarzali Menomini) lub pomarańczowy (taki wyrabiali Indianie z plemienia Meskwaki
Offline
Strony: 1