Nie jesteś zalogowany na forum.
Strony: 1
TOJEŚĆ POSPOLITA
Zastosowanie:
Roślina lecznicza:
Ziele tojeści zawiera flawonoidy, cyjanidynę i saponinę. W lecznictwie ludowym stosowana jako środek moczopędny, przeciwzapalny i przeciwbakteryjny, pierwotniakobójczy, przeciwgrzybiczny i przeciwwirusowy. Wzmaga wydzielanie śluzu, proces wchłaniania składników pokarmowych z jelit do krwi, pobudza wydzielanie soku żołądkowego żółci i soku jelitowego.
Inne zastosowania:
Często sadzona w ogrodach przydomowych, nadaje się na rabaty i do obsadzania obrzeży oczek wodnych. Rozmnażana z ukorzenionych pędów. Jest rośliną mrozoodporną.
Ciekawostki:
Lysimachia to nazwa rośliny, której właściwości lecznicze odkrył Lizymach, Król Tracji i Macedonii.
Nazwa gatunkowa wulgaris oznacza powszechny, zwyczajny, pospolity.
W związku z zawartością dużej ilości barwników dawniej miała zastosowanie do farbowania tkanin. Barwnik pozyskiwany z liści farbuje na żółto i na zielono, a z korzenia na brązowo i czarno.
Stosowana jest kąpieli i pielęgnacji włosów.
W czasach głodu młode liście tej rośliny spożywano jako pokarm.
Za:
Offline
Roślina lecznicza
Surowiec zielarski: ziele tojeści pospolitej. Ziele zawiera flawonoidy, cyjanidynę, saponinę, barwniki.
Działanie lecznicze: stosowany w lecznictwie ludowym jako środek moczopędny, przeciwzapalny, przeciwbakteryjny, pierwotniakobójczy, przeciwgrzybiczny i przeciwwirusowy. Wzmaga wydzielanie śluzu, wspomaga proces wchłaniania składników pokarmowych z jelit do krwi, pobudza wydzielanie soku żołądkowego, żółci i soku jelitowego.
Offline
Tojeść — właściwości lecznicze
Roślina ta ma szereg przydatnych w medycynie właściwości: gojenie się ran, ściągające, ściągające i przeciwbólowe. Jednak oficjalna medycyna nie korzysta w tej chwili jest to roślina. Jest ono stosowane w medycynie ludowej do usunięcia objawów biegunki, krwawienie wewnętrzne. Gojące właściwości herbaty z вербейника stosowany w leczeniu ropnych, długo nie gojące się rany, egzemy, drozda, zapaleniu jamy ustnej. Powszechnie stosuje się tojeść w homeopatii.
Tojeść — dawce
Tojeść zawiera garbniki, węglowodany, kwas metakrzemowy, rutyna i saponiny we wszystkich częściach rośliny. Najwięcej witaminy c znajduje się w nim w czasie kwitnienia. Zbierają go z korzeniami i suszy w przewiewnych несолнечных pomieszczeniach. Trawa вербейника służy do gotowania herbaty ziołowej. Kwiaty i liście перетирают i wykorzystują tę mieszankę do leczenia pęcherzy. Stosuje się również świeże liście nakładki na rany. Proszek z suszonych korzeni stosuje się jako środek przeciwbólowy i gojenia ran.
Tojeść — przepisy
Wywar вербейника przygotowuje się z części nadziemnych lub korzeni. Wlać wrzącej wody 20 g rozdrobnionych roślin i pół godziny trzymać w gorącej kąpieli. Odczekać, nie zdejmując z łaźni, 10 min, filtr. Przyjmować po jednej trzeciej szklanki kilka razy dziennie. Podczas przeziębienia narzędzie подслащивают miodem, przy zaburzeniach żołądkowo-jelitowych piją bez miodu i cukru.
Herbata ziołowa: mieszanina jest używana, вербейника монетчатого (15 g.) i liści malwy (35 szt.). Ćwierć szklanki wrzącej z dwoma łyżkami mieszanki do temperatury pokojowej. Herbatę można pić przy przeziębieniu dwa-trzy razy dziennie, полоща przy tym gardło. Jeśli gardło nie wymaga płukania, do herbaty dodaje się miód.
Nalewka na winie nadaje się do leczenia płuc i klatki piersiowej, jest środkiem kolekcja otharkiwati przy mokrym kaszlu, łagodzi duszności. Nasączone winem liście i kwiaty oczyszczają się rany.
Tojeść — przeciwwskazania
Вербейники są przeciwwskazane w przypadku niektórych chorób krwi(przy zwiększonej krzepliwości) zakrzepicy, варикозах, miażdżycy naczyń kończyn dolnych, a także u pacjentów cierpiących na nadciśnienie. Nie można podawać odwar do leczenia suchego kaszlu u dzieci.
Offline
Surowcem leczniczym jest ziele – Herba Lysimachiae numulariae. Zbiera się je w okresie kwitnienia rośliny. Suszy się rozesłane w cienkie warstwy w miejscach przewiewnych i z dala od światła. W zielu tojeści występują saponiny, garbniki, krzemionka i flawonoidy.
W medycynie ludowej i homeopatii tojeść rozesłaną stosuje się, jako środek przeciwgośćcowy, antyseptyczny, przeciwbiegunkowy – szczególnie przy krwawych biegunkach, przeciwkrwotoczny (przy obfitych menstruacjach i krwiopluciu) oraz na trudno gojącej się rany. Polecana jest także, jako środek wzmacniający. W średniowieczu była bardzo ceniona przez lekarzy i stosowano ją niemal na wszystkie choroby. Dawniej liście używano do barwienia tkanin na żółto.
Offline
Tojeść zbierałem w latach 90, potem zaprzestałem. Obecnie wróciłem do tego surowca. Uważam go za wartościowy. Pod względem fitochemicznym tojeśc jest ziołem saponinowo-flawonoidowym, podobnie jak pierwiosnek i kurzyślad.
Ziele – Herba Lysimachiae wybranego gatunku najlepiej zbierać w początkach i w czasie kwitnienia, choć również w fazie owocowania nie traci swoich właściwości. Ziele trzeba suszyć w cieniu.
Z ziela sporządza się napar – Infusum Lysimachiae (1 łyżka na szklankę wrzącej wody lub mleka, najlepiej osłodzić sokiem lub miodem) o działaniu typowo wykrztuśnym, odtruwającym i antyseptycznym. Napar wartościowy w leczeniu zapalenia oskrzeli, krtani i gardła, przy kaszlu, przeziębieniu, katarze. W XIX wieku był także używany w leczeniu nieżytów przewodu pokarmowego, o czym informuje dr Fr. Oesterlen w 1861 r. Saponiny wspomagają usuwanie szkodliwych metabolitów z ustroju, stąd tojeść była używana w leczeniu reumatyzmu. Napar pić często, ale w małych dawkach, co 2-3 godziny po 50 ml, dziennie do 2 szklanek naparu. Przy reumatyzmie 2 razy dziennie po 100 ml (1 szklanka naparu dziennie), przez 1-2 miesiące; kuracja co kwartał. Okłady z naparu na oczy leczę opuchnięcia wokół powiek, rozjaśniają cienie pod oczami i leczą zapalenie spojówek.
Napar z tojeści korzystnie wpływa na skórę z wypryskami, trądzikiem, łuszczycą, atopowym zapaleniem; dobrze oczyszcza i odkaża skórę, przyśpiesza gojenie ran, a przy tym usuwa stan zapalny. Hamuje rozwój bakterii i drożdżaków.
Tojeść w medycynie ludowej była używana w leczeniu skurczów przewodu pokarmowego, gnilca, biegunki, owrzodzeń i trudno gojących się ran. Roztarte na papkę ziele było przykładane na skórę i bandażowane przy mięśniobólach, stawobólach i reumatyzmie. W użyciu był również wyciąg alkoholowy ze świeżego ziela.
Za:
Offline
Strony: 1